Üç farklı öykü okudum hayatın gerçekliğine dâhil uçuk kaçık öyküler. ''Aşırı düzenli'' bir yaşamı olan insanın sıkıldığı için yazdığı türden şeylerdi. Mizah vardı; mizahın uçuk kaçık hikâyeleri ciddi bir tonda aktardığı için doğduğu izlenimini edindim. Mizaha konu olan hikâyeler entelektüel bir eleştiriden ziyade okumuş bir gencin protest tavrına yatkındı. Özlü söz benzeri bir şey bulamadım.
