Beyaz ZencilerNormali kurgularken ötekini dışlar ve bu dışlamanın retoriğine uydururuz diğer tüm duygulanışları. Beyaz zenciler de retoriği parçalayan kişilerin hayat felsefesini kuran mefhumlar olarak karşımıza çıkıyor. Oslo sokaklarında, uyuşturucunun, aylaklığın ve serkeşliğin idealize edildiği bir yazın olarak keyifle okudum. Toplumsal değer yargılarının saçmalığı, anlamsızlığını ayyuka çıkarıp onu gereksizleştiren bir edebiyat başyapıtı bence.
