“Biraz narsistik gelebilir ama Gökçe’yi hala çok sevmemin en önemli sebeplerinden birisi de, ben anlatmadıkça asla “neden” diye diretmemesi. Neyi sorup neyi sormaması gerektiğini, ne zaman susması gerektiğini gayet iyi biliyor. Bunu o kadar değerli buluyorum ki sırf bu huyunun hatırına ölene kadar hayatımda olmasını arzu ederim. İlişkimiz boyunca tartışmalarda üste çıkmaya çalışmadı, sözlerimin arasındaki çelişkileri bulup yüzüme vurmadı, zaaflarımı bir haklılık vesilesi olarak istismar etmedi, sevmeye gayret etti, beni sevmek için daha da gayret etmesi gerektiğini kısa sürede gördü ama vazgeçmedi, sevdi; ben de sevdim onu, elimden geldiği kadar karşılık vermeye çalıştım, güzel günler yaşadık, zamanı gelince de ayrılmamız gerektiğini bildik”
Sayfa 113
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.