Belki eser klasik olmanın hakkını veriyor ama ilgimi çekecek türden değildi. İlk öykü Saf Bir Yürek oldukça akıcıydı. İkinci öykü de başarılıydı. Fakat son öyküde sayfaları tekrar tekrar okudum çünkü olayı anlamakta zorlandım. Yine de Herodias öyküsü çok farklı bir bakış açısıyla yazılmış. Her üç öykü de edebi nitelikte olmasına rağmen akıcı ve merak uyandıran cinstendi.
Gustave Flaubert’in en iyi eserlerinden biri olduğu söylense de ben genel olarak öyküleri beğenmedim. Okumasam da olurdu.
