YÜRÜMEK BILE ZOR!
Evrim teorisini, üç aşagi beş yukari biliyorsunuz.
Insanoglu dört ayak yatay pozisyonda hareket ederken, yavaş ya^ vaş iki ayakli olmuş. Yani
dikey yaşamaya başlamiş.
Çok güzel. Insaniz, zekiyiz, farkliyiz, diger kiytirik yaratiklar ya' tay gezerken biz dimdik
yürüyelim falan da...
Fizige aykiri!
Olmuyor işte, oluyor mu?
Ikide bir düşüyorsun.
Hiç yürürken aniden tökezleyen, kafa üstü düşen kedi gördün mü?!
Halbuki, mesela ben, düz yolda düşerim!
Neden? Denge!
Ufacik iki ayak, koca vücudu taşiyamiyor!
Hayir, masalar bile durdugu yerde dört ayakli! Nedir bizdeki bu kendine güven?
Sonra, tabii, eve gelir gelmez, özüne dönüp yatay duruma ge-çiyorsun.
Ayak uzatmali sandalyeler, dev kanepeler, uzaktan kumanda.
Zannediyoruz ki tembellikten. Hayir.
Yatay duruma, yani tabii halimize geçmeye ve orada mümkün oldugu kadar kalmaya çalişiyoruz!
Ayakta durmak ve yürümek çok zor. Ayrica da bunun, rahatina düşkün olmakla hiç alakasi yok.
Biz hâlâ evrimi tamamlamaya çalişiyoruz!
Sayfa 138Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.