Kitaba öneri ile başladım. Bilmediğimiz kültürleri, yaşamları kitaplardan belki yeterince öğrenemeyiz ama yerli halkın televizyondan gördüklerinde bizim memleketimiz böyle değil dedikleri kadar yabancılaştırmadığını düşünüyorum. Kitapların olay örgüsü kadar verilen bilgiler de satırlara bağlıyor insanı. Livaneli'nin üzerinde durduğu şark kültürü son zamanlarda merak ettiğim bir konuydu, belki de bu yüzden her sayfada Huzursuzluk'u huzurlu bir şekilde okudum. Kitaplarda normalde bir karaktere benzetiriz kendimizi, onunla kahraman olur onunla kaybederiz. Ancak kitapta sürekli değişti bu durum. Kendime yakın sürekli yeni kimlikler buldum sayfalarda. İki arkadaşın birbirine duygusal olarak bu kadar dahil olmasına bazen kuşkuyla yaklaştım bazen merakla bazen de sevinçle. Hüzünlü yaşantılara saygı duydum, gösteriş hastalığına nefretimin haklı olduğunu bir kez daha gördüm. Sürükleyici, akıcı ve keyif veren bir kitap okuyunca her sayfada bu kitap bitmemeli dedim. Kitabın son sayafasında Huzursuzluk mutlu ettiyse Mutluluk kitabı için sabırsızlanmaya başlamalısın dedim kendime. Kime, nereye teşekkür edeceğimi bilemedim :)

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201799,9bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cramo