Canım yana yana okudum. Son satırlara doğru aktı gözümden... Tutamadım.. Tutmadım... Ağladım.. ağladım.. Kemancı kıza ağladım... hiç günahı olmayan o bebeğe, hiçbir şeyden haberi olmayan kahverengi pardesülü adama ağladım... Aşka ağladım.. anlayışsızlığa.. saçma sapan inanışlara.. ağladım. Kitabı bırakıp kendime ağladım. Ağladım işte, hıçkıra hıçkıra... Hepsinin, herkesin yerine ağladım.. Ağlayınca düzelirmişçesine inanmak isteyerek... Nefesim boğazımda düğümlenerek okudum. Başımı kaldırdım gökyüzüne, soluklanmak istercesine.. Bitti.. Koydum kitabı göğsüme, sardım sıkıca... Kazanamadığım sevgiliye ağladım.. bu roman sadece o kıza yazılmamış be Enver abi.. bende vardım içinde. Özür dilerim lepiska saçlı güzel, küçük kız, özür dilerim senden...

Bu Roman O Kız Okusun Diye YazıldıEnver Aysever · Doğan Kitap · 2019396 okunma

··

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.