Fransız askerlerine bakan Leonardo da Vinci gibiydim,ustanın at heykelini hedef seçip paramparça havaya uçuran o askerlere böyle bakmıştı da Vinci; tıpkı benim olduğum gibi öylece durmuş, o dehşet verici sahne karşısında tam bir serinkanlılıkla beklemişti, çünkü göklerin insanca bir yanı olmadığını biliyordu ve düşünen bir insanın daha fazla insan olmadığını.
