Kelimelere odaklı olmanızı çok takdire ederim. Çünkü manayı idrakimizden kelimelersiz çıkaramayız. Mucize gibidirler, sanki "var etme" özelliklerine sahiptirler. Bazen kelimeler yetmiyor diyoruz, aslında kelimelerimiz yetmiyordur. Şanlı Peygamberimize 'efendimiz', 'kainatın efendisi' deyilmesi şahsi fikrimce Nur anlayışı ile bağlıdır sanırım. Öğrendiklerimize göre, Allah teâlâ herşeyden önce Hz. Muhammed'in (s.a.v) nurunu yaratmış ve diğer her şeyi de ondan yaratmıştır. Bu yüzden olduğuna inanmak istiyorum ki, ona 'efendimiz' veya 'kaintın efendisi' gibi yüce vasıflarla hitap edilmiştir.
Diğer bir konu olan 'alemlerin rabbi' ise mecazdır. Çünkü bildğimiz terbiye eden anlamında açıklayamayız. Kelimeler kültüre göre anlam kazana bildiği gibi, "boyut"a göre de anlam muhtevası değişir. Bu yüzden, dil ve edebiyat ilmi sırlarına hatta tasavvufa aşina olmadan Kur'an-i kerim'den anlam çıkarmaya kalkışmak oldukça tehlikelidir. Allah'ın 99 ism-i şeriflerini insanlara verirken olduğu gibi kullanmak yerine örneğin Rahman - Abdurrahman, Samed - Abdussamed şeklinde isim verilmesi hoş görülmüştür.
Kelimeler mucizedir. İnsanoğlunun en büyük zengiliğidir kelimeler. Kelime zenginliği ve onların "büyüsü" içinde kalmanız dileğiyle...