Pencere, Ayna ve Tavan
"Az kalsın aynaların tuzağına düşüyordum. Kurtardım kendimi ama, bu kez de pencereye yakalandım. Ellerim iki yanıma sarkmış, kararsız, pencereye yaklaşıyorum.Çenem düşecek gibi esniyorum, gözlerim yaşarıyor.
Pipomu sağ, tütün paketimi sol elimde tutuyorum. Pipoyu doldurmak gerek. Ama bu işi yapacak gücüm yok. Kollarımı iki yanıma bırakmışım, alnımı cama dayıyorum.
Pencereden çekip alıyorum kendimi, sallana sallana odanın öte yanına gidiyorum, aynaya yakalandım... İşte sonsuz bir süre daha. Aynadaki görüntümden kurtulup yatağın üzerine yığılıyorum. Tavana bakıyorum; bir uyuyabilsem!
Sessizlik. Sessizlik. Zamanın değip geçişlerini, kayıp
gidişlerini duyumsamıyorum artık.Tavanda imgeler görüyorum."
Sayfa 45 - CanKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.