Tekrar merhabalar,
Sevgili https://1000kitap.com/Nephrenka, 
Cem Єren Bey'nın düzenlemiş olduğu #45795828 çerçevesinde okuduğum 
Memleket Hikayeleri hakkında bir iki düşüncemi paylaşmak istiyorum sizlerle.
“Geçmiş her anlattığımızda kılık değiştiren bir uydurmadır”, cümlesiyle açılan Memleket Hikayeleri , benim fikrimce; geçmişle bugün arasında toplumun yaşadıkları, aykırılıkları, gelenekleri üzerine sıkı bir hesaplaşma niteliğindedir ve 
Ayfer Tunç ’un, Türkiye’ye olan derin bağlılığını anlatmak, ezeli ve ebedi meselelerin bizi nasıl yaraladığını, nasıl geleceksiz ve ümitsiz bıraktığını kaleme almıştır.
Yazar, hem kendi yaşadıklarından yola çıkarak hem de başkalarından duyarak öğrendiği hikayeleri, bu eserinde bir araya getirmiş. Bir taraftan halkın sosyolojik yanını anlatırken diğer bir taraftan memleket insanının mizacını, düşüncelerini ve algısını tasvir etmiştir. Ayfer Tunç, hikayelerini tamamen kurmaca bir zemine oturtmak yerine memleket manzaralarının insana, mekana, zamana sirayet etmesinden meydana gelen bir gerçekliği yazmış...
“İyi insanların cehennemi daha sıcak olur”da; Millet kavramının insanlar tarafından yanlış bilinen anlamlarına ve bu anlamlarla oluşturulan millet hiyerarşisini,
“Cangülüm”de; Unutulmuş ya da yasaklanmış bir ritüeli, iyicil duygular veren bir geleneğin neden sürgün edildiği konusunu,
“Çarpı işaretini öğrenmenin yarattığı kalp ağrısı”nda; Mezhep çatışması yüzünden hayatları cehenneme dönen bir aile, çatışmanın bir çocuğun hayatına yansıması,
“Pontus”da; Karadeniz’li Hüsniye Abla’nın Laz Böreği yapan Giritli bir kadına karşı duyduğu tepki,
“Zanaatkârlar”da; Teknolojik gelişmelerin insan hayatına olumsuz yansımaları ve mesleklerin geçerliliğini yitirmesi,
“Trençkot “da; Farklı sınıflara mensup çocukların birbirlerine olan bakışları, tutumları….
….ve iki belki de üç düzine daha hikayede; düğün şarkıcısı bir babanın şöhret olma arzusu, gerçek aşk, yabancı uyruklu bir gelinin misafir olduğu evin ahalisi ile arasında yaşanan iletişim sıkıntıları, gelin hamamı, bikinili turist kızın tacize uğraması, ırkçılık… daha nice bildik, tanıdık konulu bu hikayelerde sanki Tunç geleceğe yönelik tüm ümitlerini kaybettiği izlenimini veriyor.
Bu ümitsizliğinin sebepleri olarak gördüğünü tahmin ettiğim: körü körüne empoze edilen milliyetçiliği, kültürümüze olan kayıtsızlık, ilkesiz olmak, tarihe olan ilgisizlik, farklı mezheplere karşı takınılan olumsuz tutum, şehirlerin çirkinleştirilmesi ve kimliklerini tahrip etmesi, şehirli-taşralı sendromu, anayurtta yabancı olma gibi ciddi sorunları da satırlar arasına ustaca sığdırıyor.
Ayfer Tunç, bu kitapta, kendi hayat tecrübesini, memlekete ilişkin duygularını, gözlemlerini, biriktirmiş olduğu insan hikayelerini, başkalarından duyarak öğrendiği hikayeleri okuyucuyla paylaşmaktadır ve önemli mesajlar vermektedir.
edebiyatvesanatakademisi.com/kitap-ozetleri-...
kelebenkinnotdefteri.blogspot.com/2015/01/memleke...
edebiyathaber.net/ayfer-tuncun-me...
··
230 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Çarpı işareti... Pontus... Irkçılık... daha nice hikayeler...Aslında ben de Ayfer Tunç gibi geleceğe karamsar bir görünüş içerisindeyim. Kitapların kimliğini oluşturan her giriş cümlesi gibi bir ağırlığa sahip... Sadece anlatmakla kalmayıp yazarakta bu karamsarlığı anlatmaya çabaladığını tahmin ediyorum. Memleket hikayeleri... Bazı insanları,kesimleri memleketsiz düşündürecek kadar anlam yokluğu içinde bırakan hikayeler... Ayfer Tunç'un bir başka kitabında ve temasının çok iyi sağlam yansıtıldığı bir incelemeyle tekrar aramızda görmekten mutlu olduk, mutluluk duyduk. :) keyifli günler ve okumalar dilerim :)
Yorumuz ve beğeniniz için teşekkür ederim. Keyifli okumalarınız olsun sizinde.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.