Tali bir makam ve mevkii için pek mükemmel niteliklere sahip olan Cicero sersemce davranışlarda bulunacak değildi. Kendisinin parlak bir dehası ve fakat çoklukla adiliğe kayan bir kişiliği vardı. Cicero’nun gözünde fazilet, Cato’nun yanında ise şan ve şeref ayrıntı şeylerden sayılırdı. Cicero daima kendini herkesten yüksek görürdü. Cato’ya gelince kişiliğini sürekli ön planda tutar; biri cumhuriyeti cumhuriyet için, diğeri ise bundan kendine övünç payı çıkarmak için kurtarmak isterdi.
Sayfa 92
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.