Haddim olmadığını bildiğim için olumsuz düşüncelerimi yutuyorum. Tasavvuftan da anlamadığım için orayı da sussam incelemeye yazacak bir şey kalmadı.
Neyse iki kelam..
En başı ve sonu biraz zorlasa da oldukça akıcıydı. Yani benim için öyleydi çünkü son zamanlarda okumak konusunda açgözlülük yapıyorum.
Söyleyecek de başka bir şey kalmamış. Halil Sultan, Abdal Hüseyin ve Kulaksız'ı sanırım unutmam.
(Aklım ermiyor daha fazlasına, yeter bu kadar. Sırf inceleme yazmış olmak için zırvaladım bunu. Kitap iki açıdan okunabilirdi ben olumsuz tarafını aldım, birazdan kendimi balkondan atmayı düşünüyorum.(?))