Kitabın Özgün Adı: Asr al-hubb 1988 Nobel Edebiyat Ödülü Kırmızı Kedi Yayınları /2010 Çeviri: Dilek Şendil Necib Mahfuz adını başka bir kitabın incelemesinde görmüş, sonrasında Nobel ödüllü bir yazar olduğunu öğrenince epey şaşırmıştım.( Hiç duymadığım için cahilliğimden dolayı :) Nobel ödüllü bu eserini okuyunca şaşkınlığım iyice arttı, iyi yönde mi hayır. Aşk Zamanı, belki çeviri kaynaklıdır bilemiyorum ama beni hiç sarmayan içine çekemeyen, kısa olduğu için 2 saatte bitirebildiğim ama okumasam da olurmuş dediğim bir eser oldu. Uzun öykü sayılabilecek bu eserde; karakterli, yardımsever ve çok saygın bir anne tarafından büyütülen İzzet’in, istikrarsız, çalkantılarla dolu mutsuz hayatını okuyoruz. Bir kendini arayış öyküsü desek değil, çünkü kitabın sonunda hala kendini bulamamış ne istediğine bilmeyen, karar veremeyen biri olarak duruyor karşımızda İzzet. “Ömrümde yaptığım tüm işler bir şeylerden, arzuladığım şeylerden ya da intikam duygularından kaçış oldu hep” diyen İzzet hep aynı, kaçtığı şeylerle son anda yüzleşmeye çalışıyor ama bu kadar yüzeysel o kadar hızlı geçiyor ki, inandırıcı ve ikna edici olmuyor Bu da okuyucuda bir bitmemişlik hissii bir tatminsizlik duygusu uyandırıyor. Aslında tam olarak klasik Yeşilçam filmi konusu gibi eserin içeriği. Zengin ve mantıklı annenin, şımarık ne istediğini bilmeyen oğlunun sefil hayatı. Gerçi yazar İzzet’in hayatını anlatırken dönemin Mısır’ına ait birçok konuyu da irdeliyor ayrıntıya girmeden. Yaklaşık 50 yıllık bir süreci anlattığı eserinde Mısır’daki değişimi de izliyoruz fark etmeden. Belki asıl amacı veya başarısının sırrı budur bilemiyorum. Amacı derken kitabı bitirdikten sonra okuduklarım arasında verilen Nobel ödülünün siyasi kaynaklı olduğuna dair bilgiler de vardı. Ne derece doğru bilemiyorum ama Cemil Meriç’in dediği gibi : “Batı hiçbir zaman bizim değerlerimizi yansıtan eserlere Nobel vermez. Bizi görmek istediği gibi gösteren eserlere itibar eder.” ;) Kitapta en değerli bulduğum cümle ise şu oldu: “Biliyor musun evlat, hayatta işlediğimiz en büyük hata amacın mutluluk olduğuna inanmamız.” Uzun uzun düşünmeme sebep oldu bu cümle, insan olarak hepimizin nerdeyse içgüdüsel olarak ortak amacı, hedefi mutluluk. Peki amaç mutluluk değilse ne? Buna da şu şekilde dikkat çekiyor yazar kitabın 122. Sayfasında: -Sence mutlu olmak için en önemli şey ne? -Sıhhat..! -Ama kafi gelmez. -Para kazanmak. -Başka? -Karın ve çocukların. Bunların hepsine sahip olmuştu, fakat hepsi birden elinden uçup gitmişti. Böyle bir hayat isteseydi, başka biriyle evlenebilirdi pekala. Hayır, hakikat Ferec Ya Müsehhil’in tahmin ettiğinden çok daha karmaşıktı. Cevabı veriyor mu? Hayır. :) Son olarak yazarı ve o dönemin Mısır’ını tanımak için, tat alınmasa da sıkılmadan okunabilir bir eser olduğunu söyleyebilirim.

Aşk ZamanıNecib Mahfuz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2020479 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.