İnsanın ne değeri olabilir, evsiz barksız, yersiz yurtsuz, bayraksız, ne değeri? Her ne kadar kendimi inceleme yazma konusunda yeterli görmesem de bu kitabın incelemesini yazmadan geçmek istemedim. Filistin şiiri ve kavga şairleriyle tanışmam kısa bir süre önce bir hocamın vesilesiyle ve Mahmud Derviş'in şu şiiriyle ( youtu.be/kehm3HxMGDU ) oldu. Filistin yalnızca orada yaşayan, zulüm gören insanları ilgilendiren bir durum değildir. Müslümanlık bilinciyle düşündüğümüzde veya insani bir bakış açısıyla Filistin'i düşündüğümüzde ateş yalnızca düştüğü yeri yakmamalı. Aliya İzzetbegoviç'in şu cümlelerinin bu konuda rehber olabileceği kanaatindeyim: "İslamın olduğu yerde kayıtsızlık yoktur." , "Kudüs sadece Filistin veya Arap meselesi değildir. O bütün Müslüman halkların sorunudur." Kitabımıza gelirsek, bazı Filistin şairlerinin hayatlarına dair bilgilendirmenin ardından şiirlerine yer verilmiş. Bu sayede şairleri de tanıma imkanı da buluyorsunuz. Ayrıca hiç duymadığımız ama Filistinlerin yüreğinde derin acılar oluşturmuş katliamların da ayrıntılarına vâkıf oluyorsunuz. ( #48823421 ) Bu kitabı bir cümleyle özetlesem daha önce okuduğum şu minvâldeki cümleyle özetlerdim sanırım: "Özgürlüğünü kaybetmeyen, onun için mücadele etmeyen, özgürlüğün değerini anlamaz." "Yurdumda ölmek bana yeter. gömülmek yurdumun toprağına." "Yeter bana yurdumun bağrında olmak, toprak, ot, çiçek." Bu mısralara yansıyan bir bağlılık ve bilinç ancak özgürlüğü vatanı kaybetmenin ve mücadelesini vermenin eseri olabilir. Dizelerin, şiirlerin her biri üzerine uzun uzun konuşulabilir ama kendi yorumumu yapmak yerine incelememi sonlandırırken sizi en etkilendiğim alıntılarla başbaşa bırakmak istiyorum. #48818771 #48821807 #48822388 #48824555 #48823279 Ve bir de şiir yazmanın bile ıstırabını şiirine yansıtan şairler var. Bu vicdan azabının ağırlığını bir nebze hissetmek dahi yürek burkuyor. "Oturdum işte, yazacağım. Ama ne? Neye yarar yazmak, «yurdum benim...» demek, «soydaşlarım benim...» demek neye yarar, «halkım benim...» demek neye? Sözcüklerle mi koruyacağım soydaşlarımı? Sözcüklerle mi kurtaracağım halkımı ben? Şu anda masanın başına geçip yazı yazmak öyle utanç verici, öyle aşağılık bir iş geliyor ki bana. Şu anda bütün sözcükler tuz, şu anda bütün sözcükler sirke. Bu gece hiç bir sözcük yeşermez, hiç bir sözcük çiçek açmaz bu gece." İyi okumalar.

Filistin ŞiiriKolektif · Evrensel Basım Yayım · 200256 okunma

··

143 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra...⚘⸙