Türkiye'de mezar taşları, sınır taşları gibidir; üstleri ya sarıkla biter, ya da çiçeklerle. Uzaktan, başıyla, omuzlarıyla bir insanı andırır. Önceleri dimdik durur; aradan geçen yıllar, depremler, yağmur temellerini çürütür; bunun üzerine, sağa sola yatmaya başlarlar; can çekişen insanlar gibi birbirlerine omuz verirler, yaslanırlar, en sonunda da otların üzerine serilir, kalırlar.
Sayfa 68
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.