"Peki"leri sevmezdin sen, pis bir kabullenişti, "kerhendir" peki derdin. "Peki" dememek için çörek otuyla "belki" dedim ardından. "Hoşça kal" dan da hoşlanmazdın, "Ne de çok benzer 'peki'ye, gidenin boşluğunu kalana bırakan" derdin. Sen "gidiyorum" dedin, ben çörek otuna sığındım.
Sayfa 20 - ÖtükenKitabı okudu
··
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.