Çok iyi hatırlarım; eskiden bazı yemekleri tek tepsi ya da tencerede yerdik ailece. Eskiden akraba ziyaretlerine giderken haber gönderip "size geleceğiz müsait misiniz? Gibi sorular sormaz pat diye evden çıkıp misafirliğe giderdik. Eskiden tenceremizde tek çeşit yemek piştiği halde karnımız da, gözümüz de, öylesine doyardı ki sanki dünyayı yemiş gibi hissederdik... Ama artık ne aynı tastan su içip, aynı tabaktan yemek yiyoruz. Ne de aynı sofrada ailece oturup yüzyüze bakabiliyoruz. Artık bırak misafirliğe gitmeyi mesajlaşrak haberleşip yıllarca birbirimizi görmüyoruz bile. Peki ya doymak bilmeyen gözümüze ne demeli margos? Bir sofraya oturduğumuzda en az üç çeşit yemek yoksa burun kıvırmalarımıza? Sofralarımızdaki kırk çeşit takımlara? Çiçeklere? Mumlara? Şamdanlara? Hasılı kelam; dedelerimizle birlikte sade huzurumuzu da gömdük Margos efendi. Kanaat etmeyi, bizim gibi olmayanı sevmeyi, bizim gibi yaşamayana saygılı olmayı, bizim gibi yaşamayanı anlamayı unuttuk...

Söyle Margos Nerelisen?Mıgırdiç Margosyan · Aras Yayıncılık · 2011244 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Biradetmehmet