"En kötüsü, artık insanın kendini öfkeye kaptırmadığı ya da acıma duygusuyla içinin parçalanmadığı andır. Sakin olduğu ve her şeyi açıkça gördüğü andır. Çünkü o an, artık yapacak hiçbir şey olmadığını görür insan,”
Sayfa 174 - Can, 1. BaskıKitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.