Neden Evans'a sormadılar? Başından son sayfalarına dek bu soruyu soracak herhangi bir ipucuna bile rastlamadığım bir Agatha Christie romanı. İnsanın psikolojisi üzerinde algı oyunları oynadığına şahit olduğum bir kitaptı.
Agatha Christie'nin kitaplarında katil son ana kadar mukavemet gösteriyordu. Yine öyle oldu. Ki zaten bu tür romanları büyük bir tecessüsle okuduğumdan elimden bırakamam. Polisiye romanlarının çekiciliği burda. Tabi inceleme yazarken bu konuda daha ihtiyatlı davranmam gerekiyor, spoi vermekten kaçındığım bir türdür cinayet romanları. Fakat şunu anlıyorum ki kitabı okurken kendi aklımla düşünmüyorum. Anlatıcının aklı benim aklım oluyor ve anlatıcı bir ayrıntıyı gözden kaçırdığında ben de gözden kaçırıyorum. Bir noktayı telakki ettiğinde ben de aydınlanıyorum. Kitabın sonunda bu kanıya vardığımdan bunu buraya not etmek istedim. Ufkumu gelişleten, bana yeni yollar açan bu tarz romanları çok seviyorum.