Bu adam için Müslüman Machiavelli diyebilirim. Yahudi ve Hristiyanlara yer yer çok giydiriyor. Tek mesele bu değil çok pragmatik öğütleri var. Düşmanınla nasıl mücadele edersin, insanlara karşı tavrın ne olmalıdır, padişahlara güçlü kişilere nasıl yaranırsın vs. Hem Prens hem bunu okuyun ne demek istediğimi anlarsınız. Biraz Sun Tzu birazda Montaigne. Birbiriyle çelişen şeylerde söylüyor ama söylediği güzel şeyleri görmek için onları bir kenara koymak gerek. Mesela bir yandan fakirliğin erdeminden tamah etmek, sabretmekten söz ediyor, bir yandan zenginliği övüp fakirliğin en aşağılık durum ulduğunu bütün kötülüklere sebep olduğunu söylüyor. Yer yer ruhbanları yerip yer yer övüyor. Güzel yüzü ve sesi övüp, çirkinliği aşağılıyor. Ve kitapta oğlancılık var aslında oğlacılık gayet kültürün bir parçası gibi şimdi nefret dolu bir homofobi biraz ironik geldi bir konuşmada da duymuştum, homofobi batı uygarlığının ürünüdür diyordu. Yinede yaşadığı dönem ve şartlar göz önünde bulundurulunca zeki ve gözlem yeteneği yüksek birisi olduğu belli. Onun dışında anlattıklarını küçük ve belli bir kısmı eğlenceli hikayeler halinde anlatması ve üslubu oldukça güzel. Fars edebiyatına da şöyle bir giriş yapmış oldum bu kitapla. Sıkılmadan akıcı bir şekilde okunuyor.

GülistanŞeyh Sadi Şirazi · Antik Şark Klasikleri · 20105,6bin okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

M. Ali Ceylan