Merhabalar. Tahsin Yücel'in "öncesi ve sonrası" eklemeleriyle Zola'nın dönemin cumhurbaşkanı olan Félix Faure'e mektubunu okudum. Hayatımda bu kadar özgün, özgür, vicdan yoklayan, kendinden emin ve kararlı bir mektup okuduğumu hatırlamıyorum. Mektubu okumadan önce Dreyfus Davasıyla ilgili yazılar okumuştum Proust okumaları sayesinde fakat mektubu okuyunca bu kadar etkileneceğimi düşünmemiştim. Dreyfus Davası'nı duyduysanız da duymadıysanız da mutlaka bu mektubu okumanızı öneririm. Siz de Zola'nın "Üstelik bu insanlar uyuyabiliyyorlar, eşleri ve çocukları var, onları seviyorlar!" çığlığını okuyun...