Neslihan Acu 4. romanı Kuzgunun Şarkısı'nda Girit göçmeni bir ailenin asi, uçarı kızı Asu'nun öyküsünü anlatıyor. Marmara Adası'nda yaşayan bu mutsuz kız, çocukluğunun hem güzel, hem de acı veren anılarını tek tek okura aktarırken sevgisiz ailesini, dede ve ninesi, anne ve babasının kişiliklerini oldukça mizahi bir anlatımla önümüze koyuyor. Ailenin İstanbul'a gelişi, Asu'nun zorluklarla boğuşarak üniversiteye kadar gelmesi, başka bir sınıfa ait okul arkadaşıyla ilişkisinin zaman içindeki gelişim ve değişimi, babasının Amerikan hayranlığı, dayılarının maceraları oldukça akıcı bir dille okuru sürüklüyor. Romanda Girit göçmenlerinin karakterleri ve davranış biçimleri de iyi işlenmiş. Bir anlamda Girit göçmenlerine - ve belki de genelde göçmenlik olgusuna - bir selam olan kitap, bir anlamda da bir kızınm gelişimi ve kendini kısır çevresinden kurtarma savaşını anlatımı olarak da görülebilir. Benim dikkatimi çeken, her ne kadar kitabın başında bunun otobiyografik bir roman olmadığı belirtilmişse de, Asu'nun kişiliğinin ayrıntılarının ve romanın sonlarında - herkesin sonradan neler yaptığı anlatıldığı halde - kendini nerede bulduğu ve genç kızlık sonrası yaşamının nasıl olduu konusuna hiç girilmemesi. Sanki yazar bilinçli olarak Asu'yu saklamış gibi geldi bana. Tabii yazarların çeşitli yazın oyunlarına alışık olduğum için de otobiyografik olmama meselesi kafma takıldı. Ben kendi hesabıma Asu'nun üniversite yıllarını da merak ediyorum. Kim bilir, belki onu da bir gün okuruz...

Kuzgunun ŞarkısıNeslihan Acu · Everest Yayınları · 20117 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Levent Mollamustafaoğlu