“Hiç bir zaman hiç bir şey için geç değildir ve insan yaşadıkça yalnızlıktan çok insanlara muhtaçtır” diyebilirim bu kitabı okuduktan sonra. İki yaşlı insanın birbirlerine nasıl bağlandığını anlatıyor. Addie ve Louis’in monotonlaşmış eylemlerin verdiği zevkin aslında yanında ki kişiyle alakalı olduğunu bize açıkça anlatıyorlar. Kitap gayet güzel ilerliyor. Sıkıcı olmaktan da bi o kadar uzak.
