Çok basit bir kurgusu vardı. Kolaylıkla okunuyor. Gündelik yaşamın içinden kopup gelen bu eserde hiçbir derinlik göremedim. Anlatımı, konusu, tasvirleri sıradan bir kitaptı. Başkarakter Lamianın geçmiş aşkı mazi olarak karşımıza çıkıyor ama kiz bir onu seviyor bir ötekini seviyor. Başına ne gelirse eyvallah diyor. Kaderci kişilikler ön plandaydı. Taşra insanının ne kadar düz düşündüğünü rahatlıkla görebilirsiniz. İnsanların tek derdi evlenmek çocuk yapmak gibi tabi bu romanin yazılma tarihi de etkili konu seçiminde. Sosyo-kültürel şartlar düşünüldüğünde söz konusu evlilik, çocuk dünyaya getirme, eşine hizmet etme anlayışı gayet normal. Bu romanda gıcık olduğum yönler kadinlarin bu kadar edilgen anlatılması. Seks kölesi gibi ele alınması. Ergenliginden bahsederken bile cinsel bir objeymis gibi anlatilmasi. Kadinlarin hepsi ergenliğe girer girmez koca arıyormuş gibi lanse edilmiş. Sanki tek dertleri koca bulup ondan cocuk yapmak. Tamm hayat budur ve bitti. Kadınların meyve veren bir ağaca benzetilmesi de ayrıca soguttu. Biz kadinlar ne bir ağacız ne çiçeğiz ne böceğiz. Sadece siradan herkes gibi var olan ve sonunda çürüyen simdilik canli bir organizmayiz. Erkekler baskalariyla her istediğini yapar ama kadin yapamaz kadin bi erkegin olmak zorundadir. Romanin her yerinde bu dokundurmaları görebilirsiniz. Aynı zamanda bir başkaldırı da var içki içen danslara katilan insanlarda var ama yinede bu ataerkil ağdan tek bir kopuş yok. Belki konjonktüre gore degerlendirmek gerekiyor ama ben o zamanı yaşamadığım ve sartlara hakim olmadığım için böyle bir yorumda bulunuyorum. Tek kelimeyle kötüydü.

Mazi Kalbimde Bir YaradırNihal Yeğinobalı · Cem Yayınevi · 1990131 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zelal LAFÇI