Duygusuz bir dünyada neler olabileceğinden bahsedilen, insanların sevgisiz, kedersiz dünyasında nasıl bir hayat süreceğinden bahsedilmiş.
Kitabın türü distopya olsa da kitabın başkahramanı Jonas'ın sergilediği davranışlar bir ütopya örneği.
-spoiler-
Eğitimli bir ailede büyüyen Jonas ailesinden hiçbir duyguyu öğrenememiş. Her günü aynı geçiyor sürekli eğitim eğitim. Diğer evlatlıklara da aynısı yapılıyor. Aktarıcı anılar aracılığıyla duyguları öğrettiğinde gerçek acıyı tatmaya başlıyor, yaşama ilk adımını atıyor. Babasının topluluktan Gabe'i dışlayıp öldürmemesi için Gabe ile birlikte kaçıyorlar ve en huzursuz anılardan biriyle bağdaşan bir final görüyoruz.
-spoiler-
Açıkçası kitabı beğenemedim. Başlangıcı iyiydi ama gelişim ve final gerçekten olmamış. Yazarın farklı bir düşünce yapısı var okunursa sırf bunun için okunur yoksa şahsi olarak hoşuma giden bir kitap olmadı.