Kitabın henüz ilk sayfalarında Kevok ve Baz’ın hikayelerinin sonunu öğrenmiş bulunuyoruz. Böylece yazar, kitap boyu, okuyucuya sonu merak ettirmenin yerine karakterlerin bu sona nasıl yaklaştığını, hazırlandığını düşündürtüyor. Anlatım ve merak öğesi çok daha zenginleşmiş oluyor bu anlamda, hikaye kuru bir sona mahkum kalmıyor. Başlangıçtaki atmosfer adında geçen “Ölüm Kadar Karanlık” kısmını bütünüyle gösteren türden kasvetli, ağır ve umutsuz bir son içeriyor. Ayrıca yazar kitapta edebi ve şiirsel anlatıma çok ağırlık vermiş. Doğu ve Türkiye gerçeklerini gözler önüne seren bir eser... iyi okumalar.
