Çünkü başkalarının önünde duygularını göstermeyi engelleyen her şeyi; korkuyu, kaygıyı, utancı, çekingenliği üzerinden atmıştı, nesnelerle gerçekten yalnızca oynuyordu şimdi. Kraliçe olmak istiyordu ve bir saat boyunca yeniden olmuştu. Soluğu yalnızca bir kez, şu satırı dile getirirken kesildi :
"Je vais mourir, oh ne me plaignez pas!" * Çünkü bununla yaşamanın en önemli arzusunu dile getirdiğini duyumsuyordu ve de insanların kandırılmaya yanaşmamalarından, onu tutmak, uyarmak, frenlemek istemelerinden korkuyordu.
Sayfa 40Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.