"Ama ne zaman, hangisinde bütün yaşamların, sonunda açık ve karşılayıcı oluruz?" Rilke'nin okuduğum ilk kitabı. Orpheus'a Soneler, Rilke'nin 10 yılını alan ve 10 şiir grubundan oluşan Duino Ağıtları bittikten sonra, birkaç hafta içinde, bir 'ilham taşması' ile yazılmış. Bu şiirleri Almanca halinde dinlemek unutulmaz bir deneyim, youtube'dan ulaşabilirsiniz. Dili bilmeseniz bile, şiirlerin çok güçlü ritmik yapılara ve klasik sone kafiyesine sahip teknik şaheserler olduğunu anlayabiliyorsunuz. "Ne olduğu kavranmamış acıların, sevgi öğrenilmemiş ve ölümde bizi uzaklaştıran nedir, sırrı çözülmemiş." Çeviride iyi bir iş çıkarılmış. Genelde bu tür 'derin' şiirlerde ölçü farklılıkları ve kullanılan teknikler sebebiyle çeviri yetersiz kalır, fakat bu kitap kusursuz. Orijinaldeki akışkanlık sağlanmış, bu da okumayı haz verici hale getirmiş. İlk bakışta, Rilke’nin Orpheus'a Soneler'inde aslında bir müzisyenden değil, genç bir dansçı olan Wera Knoop’un ölümünden ilham alması biraz garip gelebilir. Ancak şiirsel kuralsızlık, zarafet ve metafor aracılığıyla, Rilke bu uyumsuzluğu ustaca aşıyor. Aslında, 19 yaşında ani bir hastalıktan ölen Wera'nın, yaşlı Rilke için Eurydice olduğu açık; Rilke'nin de kendisini Orpheus ile özdeşleştirdiği şiirlerden açıkça anlaşılıyor. Orpheus'un ölümü için Rilke şöyle yazmış: “Hiçbir anıt dikilmesin. Ancak hatıralarının uğruna her yıl güller çiçek açsın.” Aslında, Rilke'yi gerçekten en çok rahatsız eden şey zamansız gençliğin ve yaşamın kaybı; onun için değerli olan her şeyden kopma: yemyeşil doğa, çocukluk sevinci, meyvelerin tatlı tadı. Engereğin zehrinin Eurydice’in vücudunda ilerleyişi; karanlıkta kayboluş; yeraltı dünyasının açılan kapıları... Genç Wera Knoop'un hastalığında ve ölümünde, bunların hepsi yeniden canlandırılmış. Çok güçlü bir şiirdi bu okuduğum. Size de keyifli okumalar dilerim.

Orpheus'a SonelerRainer Maria Rilke · Yapı Kredi Yayınları · 2014543 okunma

·

316 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ghost