Lisa Gardner'ın “Son Yüzleşme” kitabını okuduktan sonra, bu kitap bende yüksek bir beklenti oluşturmuştu. Polisiye ve gerilim kitaplarına ilgim de düşünülünce, keyifli saatlerin beni beklediği sanısıyla romanı okumaya başladım. Her geçen sayfa beni tam bir hayal kırıklığına uğrattı dersem abartı olmaz. Bir kitabı beğenmemek çok zor söyleyebileceğim bir şey. Sonuç olarak büyük bir emek ve çalışma isteyen bir meziyettir yazarlık. O yüzden eleştiri yaparken hassas olmaya özen gösteririm. Kitaba gelirsek, özellikle polisiye romanların inceleme/araştırma, zeka oyunları eşliğinde katili yada suçu adım adım aydınlattığını biliriz, ama bu romanda polisin “ki bu polis, kitabın baş karakterlerinden biri” olayı çözmeyle ilgili hemen hemen hiçbir şey yapmıyor. Kitabı okurken neden bu araştırılmıyor ki deyiveriyorsunuz. Kitap için seçilmiş ana konu da “çocuk psikiyatrik hastalar” oldukça vahşi portrelenmiş. Gerçeklik ve olabilirite çokça zorlanmış. Uzun lafın kısası, okuduğum az sayıdaki vasat kitaplardan biri.

Anlatmak İçin YaşaLisa Gardner · Martı Yayınları · 2021505 okunma

··

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Lunaparx