Beş kitabevi tarafından reddedildiğinde, Yann Martel kitabının dünya çapında bir çok ödül alacağını, 10 milyondan fazla satış rakamına ulaşacağını tahmin edebiliyor muydu acaba. En azından, kitabının bire bir uyarlaması bir film yapılacağını ve bu filmin 2013 Oscar ödüllerinde en çok ödül alan film olarak seçileceğini hiç düşünmemiş olabileceğini söyleyebiliriz. Yann Martel, risk aldı ve orijinal olanı yapma cesaretini gösterdi. Kimseye benzemedi. İlk kez 2001 yılında basılan kitabı okuyan herkesin yorumlarında geçen bir ifade idi. "Orijinal!" BUNDAN SONRASI SPOILER Pi'nin Yaşam Öyküsü, Hindistan/Pondicherry'den Kanada'ya ailesi ile birlikte taşınan bir gencin hayatta kalma mücadelesini anlatıyor. Yazar, belki de kendisi gibi bir baş karakter oluşturdu: Piscine Molitor. Başkalarının doğrularının peşinden gitmeyen, ancak kendi doğrularını arayan bir karakter. İsmini yeni okulunda "Pi" olarak herkese kabul ettirmeyi başarır Piscine. Ancak, bu ismin bildiğimiz Pi sayısı (3,14) ile bir ilgisi yok. (Yoksa var mı?) Kitapta en dikkat çekici noktalardan bir tanesi, Pi'nin Hindu ailesinden ayrı bir şekilde, kendi dinini kendi başına seçmek istemesidir. Hindu olarak büyütülen Pi, kendi kararı ile, ancak toplumsal ve ailevi tepkileri de göğüsleyerek, İslamiyet ve Hıristiyanlığı öğrenir, onların gerekliliklerini de yerine getirmeye başlar. Tek istediği, Tanrı'ya bir şekilde sevgisini göstermektir, en doğru şekli kendi yöntemleri ile arar doğruyu. Ailesi, Kanada'ya taşınmaya karar verdiğinde, gemi okyanus ortasında, Pi'nin babasının sirk hayvanları ile birlikte batar ve Pi, bir şekilde bir orangutan, bir sırtlan, bir zebra (yaralı) ve bir kaplan ile birlikte kendisini küçük bir botta bulur. Okyanus ortasında, yaşam mücadelesi işte tam bu noktada başlar. Sırtlan önce zebrayı, sonra da orangutanı öldürür. Nihayet kaplan sırtlanı öldürür ve Pi ile baş başa kalır. İnsanın yaşama mücadelesinin resmedildiği hikayede, kitabın ilk sayfalarında geçen şu ifade, kitabın tamamında kendisini hissettiriyordu: "Ölüm, yaşama âşıktır. Elinde bulundurabileceği her şeyi almak isteyen, kıskanç ve sahiplenici bir aşk..." Son derece vahşi bir kaplan ile aynı botta kalan Pi, vazgeçip geçmeme konusunda sık sık tereddütler yaşar. Umut ışığının herhangi bir zaman görünüp görünmeyeceğini dahi bilmeden, imkânsızlıklar içerisinde yaşama tutunur ve şartlandırma tekniği ile kaplanı eğitmeye başlar. Koskoca vahşi kaplanı evcilleştirir. Eline kaplanı öldürme imkânı geçmesine rağmen, onu öldürmez ve yaşama birlikte tutunma kararına varır. Bu noktada, kaplan ile arasında bir arkadaşlık ilişkisi oluşur. En azından durum, Pi için öyledir. Ne var ki bu arkadaşlık ilişkisinin, her ikisi de Meksika kıyılarına vardıklarında, Pi'nin artık Richard Parker olarak adlandırdığı kaplanın arkasına bile bakmadan uzaklaştığında, kaplan için geçerli olmadığını, Pi artık anlamıştır. Kitabın en etkileyici kısımlarından bir tanesi de, kitabın sonunda, Japon sigorta şirketinin geminin nasıl battığına ilişkin Pi ile yaptıkları röportaj. İlk başta, Pi, romanda bize anlatıldığı şekilde başından geçenleri sigorta şirketi yetkililerine anlatır. Ancak inanmazlar. Sonrasında Pi, ikinci bir hikâye anlatır. İçinizde kitabı baştan sona tekrar okumak isteği uyandıracak bir hikâye... Romanı çekici kılan özelliklerden bir tanesi, detayların akıllıca ve eğlenceli bir şekilde aktarılıyor oluşu. Richard Parker'in, bir kaç edebi eserde, gemi kazalarında hayatını kaybeden kişilerden birisi olması... Kitabın hemen başında, doğada çita gibi hızlı ve güçlü hayvanların mı, yoksa sloth (yaprak yiyen) gibi yavaş hayvanların mı hayatta kalma ihtimalinin daha yüksek olduğu üzerine felsefi tartışmalar... Pi'nin Yaşam Öyküsü, derinliklerinde zenginlikler bulacağınız bir roman. Her bir sayfasında, başka bir soru işareti. Okuduğunuz zaman, sormaktan kendinizi alamayacaksınız: Deniz suyunda muz batar mı?

Pi'nin YaşamıYann Martel · İnkılap Kitapevi · 2016583 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.