Hristiyanlığa ve hristiyanlık nazarında tüm dinlere en ağır eleştirileri getirdiği kitabıdır Nietzsche'nin. Nietzsche, hristiyanlığı sürekli yeniymiş gibi sunulan eskimiş yırtık bir elbise gibi görür ve buna gerek olmadığını, hristiyanlığın (dinlerin) gelişecek insanı törpüleyerek sınırladığını, dahası buna karşı savaş açtığını söyleyerek yaratılan şeytan (kötü olan) imitasyonu ile kendilerini şeytanla aynı kefeye koyduklarını öngörür. Dinlerin temeli sayılacak; iyi, kötü, kutsal, ödev, ahiret, günah, sevap gibi kavramların kökenlerindeki etimolojik anlamları ve psikolojik belirlenimleri üzerinden eleştirilerini başlatır. Aslında psikolojik olarak içinde bulunduğumuz mistik evrenin bir yanılsama olduğunu somut bir şekilde ifade etmektedir. Haçlı seferleriyle, incilde anlatılan hikayelerle papa, katedraller ve papazların bütün savlarını hatta incilin savlarını kendi silahıyla çürütmüştür. Hristiyanlığı yerle bir eden Nietzsche incilin ilk hikayesinde bahsi geçen ''bilginin lanetlenmesi'' ve ''bilmeyeceksin!'' alt mesajı ile yozlaşmanın ilk adımının atıldığını söyler. Bu yollarla otoritelerini sağlamaktan başka bir anlam taşımayan dini yargı ve hükümleri yerle bir etmektedir bu kitabında. Yazdığı 7 madde ile hristiyanlığa karşı öyle bir ayağa kalkış ki bu, sahte hümanistliklerinin, kutsal kabul gören değerler ardından dönen yalan ve hilenin yani kısaca yozlaşmanın kendisi olmuştur hristiyanlık der. Sanki kitabın adını önce, hristiyanlık diye yazmış, yazdıktan sonra hristiyanlığı silip deccal yazmış gibi. Ancak hristiyanlık pek silinmemiş... Yazının gölgesi deccalin arkasında gözükmekte. Edit: Üçüncü okumaya güncelleme.

DeccalFriedrich Nietzsche · Tutku Yayınevi · 20164,000 okunma

··

440 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.