Herkesin bir hikayesi vardır. Herkesin hikayesi de kendine göre degerlidir. Ama bu şehirde kimse insanların hikayelerini gerçekten bilip anlamak istemiyor. Zaten insanlar diğerlerinin yaşadıklarını bilseler, empati yapabilseler daha şefkatli olurlar. Çok hoyratlaştık, çok acımasızlaştık. Sadece teğet değip geçiyoruz birbirimize, bazen onu bile yapamıyoruz. İnanır mısın, ben kendi adıma umudumu yitiriyorum. Bazen kaçmak geliyor içimden. İnsanlardan. Ama buna imkan yok. Yeniden keşfetmeliyiz kaybettiğimiz değerleri..
Tahta At
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.