Yaklaşık 20 yıl önce okuduğum Sevgili Arsız Ölümü tekrar okuduğumda sözlü geleneğiniz ne kadar derin ve güzel olduğunu bir kez daha gördüm ve Latife TEKİN'in bu geleneği nasıl güzel bir metin haline getirdiğine tekrar şahit oldum. Kitap ile ilgili yorumların çoğunda Dirmit karakteri ön plana getirilirken bence Atiye, Halit, Seyit, Mahmut, Damat kitabın çok özel karakterleriydi. Masal desen değil, mit desen değil, bilenen roman gibi değil işte tam büyülü gerçekçilik dediğimiz kavramın karşılığıdır bu kitap.
