Gavur ağabeyi günün bir gününde bindirmemisti ata. "Oh" dedi. Ve uyuya kaldı. Rüyasında ceplerine taş dolduruyordu boyuna, taşlar kum parçaları olarak ceplerinden toprağa akıyordu. Bir taş eline geçti cebinden. Dorukısrak'a fırlattı. Sonra taşın peşinden koştu. Taş, ata varmadan yetişti. Taşı tuttu. Köye, kendi evlerine doğru attı. Kısrak boyun uzunluğunda geri döndü. Hasan'ı gördü. "Gel" der, gibi göz kırpıyordu. Hasan koştu. Boyuna posuna bakmadan atın sırtına sıçradı. Gemsiz at, az sonra gemlendi. Hasan'ı aldı, uçurdu. Binlerce at çıktı Hasan'ın karşısına. Yerde ot yoktu, çöp yoktu. Taş yiyordu atlar. "Vay anam" diye bağırarak uyandı...
Sayfa 22 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.