Ayfer Tunç'un bir sözü vardı, diyor ki;
Öykü yükte hafif, pahada ağırdır, verdiği doyumun kuvvetli olması gerekir.
Deyim yerindeyse, havyar gibi olmalı, ancak bir lokma yiyebilirsin, daha fazla değil.
İşte, Melisa Kesmez okurken hissiyatım aynen bu şekilde. Muazzam etkileyici. Her öyküsünde çok derin etkileniyorum. İki öykü arasında birkaç gün geçmeli ki hazmedebileyim.
Hele ki bu kitabında 'Telefon Kulübesi' öyküsünde, boğazım düğümlendi, kalbim ağrıdı. Üç gün rüyalarıma girdi. Yaşanmışlıklar da benzer olunca etkisi daha kallavi nüfuz ediyor.
Yazardan okuduğum 2. Kitap, ve bana öykü türünü sevdiren biricik yazar Melisa Kesmez'dir. Net.
Kalemine, yüreğine sağlık..
Daha çok insan tanısın, daha çok insan okusun inşallah.. Okuru bol olsun..
Yürekten alkışlıyorum, bravo