Kitap, insanları eleştirmek için uydurma bir din kullanıyor. Sonra onunla hem dini hem de Tanrı’yı hicvediyor
“İstedim ki her şey
Anlamlı olsun;
Böylece herkes sinirli değil,
Mutlu olsun.
Yalanlar uydurdum
Gayet iyi uyan,
Ve bu sefil dünyayı
Cennet katına koyan.”
Hatta uydurma bir kitap dizini bile var ve dizinden eşcinsellik testi bile yapılıyor. Ya da daha önce kimsenin yapmadığı “lavuk” tanımı:
“Lavuk dediğin, kendini çok akıllı zanneder ve çenesini asla tutamaz. Karşısındaki ne söylerse söylesin illa ki karşı çıkar. Siz bir laf edersiniz ve o da hemen dikilip nasıl yanıldığınızı anlatmaya başlar. Lavuk, size kendinizi aptal gibi hissettirmek için sürekli olarak elinden geleni yapar. Ne söylerseniz söyleyin, o hep daha iyisini bilir.”
Bilim ve Din kitapta kilit ögeler ve aynı zamanda eseri olduğundan çok daha derinleştiren etmenler. Birisi yazarın hikayeyi anlatmasına yardımcı oluyor ki insanlığı eleştirebilsin; diğeri de metafiziği ve inanışları irdeliyor.
Son olarak zeki okuyucular okusun. Digerlerini sıkar.