Yazarin kalemini sevdim. Yirmi dört saatten daha az bir zaman dilimini yazmis 300 sayfa. Geri dönüşler, ic monologlar vardi ve bunlar kitabi sıkıcı olmaktan kurtariyordu.
Olaya gelirsek, o günlerin sıkıntısını yansitmasi bakimindan basariyla ele alınmıştı. Sevgi Soysal'i pek sevdim. Diger eserlerine de okumak istiyorum
