Ve nihayet. Tek olumlu yorumumu başta yapacağım: Orta İkiden Ayrılan Çocuklar İçin Şiirler bölümü güzeldi. 70'li yıllarda yazdığı şiirlerle diğerleri arasında çok büyük fark vardı. Ben Ece Ayhan'ın 70'li yıllarını sevdim. Ece Ayhan'ı sadece lisede biraz tanımıştım sonra geçen aya kadar adını sanını duymamıştım ve geçenlerde duyunca merak ettim ve kitabını okuyayım dedim. Serbest şiir severim, okuduklarım, anlamadıklarım da oldu. Bence şiir öznel olmalı zaten. Kişi kendini, kendi için yazmalı. Zor olmasına da varım. Anlamaya çalışmak güzel oluyor. (Bu konuda Cahit Zarifoğlu çok iyi bir deneyimdi. Bulmaca gibi okuyordum. Ama onda bir düzen, bir ahenk, bir güzellik vardı, sevmiştim.) Ece Ayhan ne anlatmış, neden bahsediyor hiç anlamadım. Ve hiç hoşuma gitmedi. Bana hitap etmedi bence. Yoksa böyle ünlü birine laf etmek bana düşmez zaten. Ben anlayamadım, sevemedim, hayalkırıklığı yaşadım. Sakın siyasi görüşü nedeniyle olumsuz yorum yaptığım sanılmasın. Kitapları, şiirleri asla böyle yorumlamıyorum. En sevdiğim şairler Ece Ayhan'ın görüşünde. Olmadı ama tanıştığıma memnun oldum. Bu senenin ilk şiir kitabı oldu. Hadi bakalım daha kimler gelecek?..

Bütün Yort Savul'lar!Ece Ayhan · Yapı Kredi Yayınları · 2019678 okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.