Geçiş nesnesi ve geçiş olguları her insanı kendisi için hep önemli olacak bir şeyle yani sorgulanmayacak nötr bir deneyim alanıyla donatırlar. Geçiş nesnesinin bebekle aramızdaki bir anlaşmaya dayandığı söylenebilir; bu anlaşmaya göre bebeğe şu soruyu asla sormayacağızdır: "Bunu sen mi tasarladın, yoksa dışarıdan mı sunuldu sana?" Önemli olan, bu noktada herhangi bir karar verilmesinin beklenmemesidir. Sorunun böyle sorulmaması gerekir.