Şimdi.. kitapta eksik bulduğum yanlar vardı fakat genel olarak güzeldi. Yani şunu eklemeden geçemeyeceğim ki çok çok daha fazla beğendiğim Zwieg eserleri vardı. Bu yüzden eğer ilk okuduğunuz Zweig buysa lütfen yazarı bu kitabına göre yargılamayın. Öncelikle konusu ve kurgusu her zamanki gibi eşsiz ve kusursuz olan bir eserdi. Kesinlikle konun işleniş biçimide yazarın her eserinde olduğu gibi kendine özgüydü fakat yazar ana karakterin içinde bulunan karamsarlığı bizlere aktarmaya çalışırken zaman zaman kitabın akıcılığını kaybediyordu. Bu durum biraz canımı sıktı ve kitabı geç bitirmemi sağladı. Bunun dışında kitaba genel olarak çok fazla intihar etme ve ölüm havası hakimdi bu da kitaplarda çok hoşuma giden bir durum değil. Son olarak da yazarın vermek istediği mesajı tam olarak çözemedim. Hayatımızda var olan ihtişamımızı hiç beklemediğimiz bir anda kaybedebilceğimizi mi yoksa hayattaki ihtişam ve heyecan eksikliğinin bizi ölüme sürükleyebilceği miydi verilmek istenen mesaj? Bunun dışında beğendiğim bir kitap oldu. İlk önce yazarın diğer kitaplarını okumanız şartıyla bunu da okursanız beğenirsiniz.