Jean Piaget, çocuk zihniyetinin yetişkinin zihniyetiyle hiçbir ilişkisi olmadığını öne sürmüştür. Çocuğun mantığı kendine özgü olduğu gibi, ona göre, düşüncesi de benmerkezlidir. O kendisi için gelişir, kendi tarzında eğlenir; aklın kavramsal bilgileriyle ilgisi yoktur, çelişki bilmez. Çocuk ancak başkalarının düşüncesiyle temasa geçtiği zaman mantıklı olmaya başlar.
Piaget, 5 ila 6 yaşındaki doğal dünyalarındaki çocuklar hakkında görüşmeler ve gözlemler yaparak 6. yılda ahlaki düşünmenin nasıl geliştiğini anlama çalışmalarına başlamıştır. Bununla birlikte, ahlaki gelişim teorisi aynı prensiplerin çoğunu ifade etmektedir. Ve entelektüel büyüme için sağladığı bilişsel gelişim süreçleridir. Aslında, ahlaki gelişimin Piaget ve Kohlberg açısından incelenmesi, ahlaki bilişin belirli bir konusuyla ilgili olarak çocukların entelektüel gelişimlerini incelemek için bir yöntemdir.
Piaget Teorisi olarak bilinen teorisi, herkesin değişmez bazı düzeylerden geçtiğini ve bunların birbirinden ölçülebilir olarak ayrıldığını ortaya koymuştur. Bunların yanında, bilimsel gelişimi açıklamaya yönelik çok farklı ve kapsamlı bir bakış açısı ortaya koymuştur.
Kitap güzel ancak ben bu tarz kitaplarda biraz daha ne yapılması hakkında yönlendiren fikirleri seviyorum...
İyi okumalar:)..