Doğrusu acınması gerekenler, hiç hikâyesi olmayanlardır.
Hayat bazı insanların hayal bile kurmasına izin vermemiştir çünkü.
Kim bilir, belki de verilen iznin farkına varmadan yaşamışlar,
savaş bittiği halde ölene kadar sığınaklarından çıkmamışlardır..