Hiç görmediği ailesinden kalanların yanında kendisini sığıntı, ile yaramayan birisi olarak düşünen Roman'ın annesinin hayalini gerçekleştirmesi ile sona eren bir kitap.
Gizemli bir defter. Gezenlerin isimlerini lakap olarak almış insanlar. İyiler, kötüler, aşıklar, hastalar, kötü kalpliler, kötü ruhlar. Eksik bir eser.
Bence kitap bitiyor ama Roman Melnik'in hayatı asıl son satırlarda sonra başlıyor.
İnsan... Her şeyin ona özel olduğuna inanır. Oysa çoğumuz farklı yollardan yürüsek bile aynı gökyüzünün altındayız. (syf 120)
Eğer hayatının geldiği noktadan memnun değilsen, yolunu değiştir. Mızmızlanmak bir şeyi değiştirmez ama başka bir yola geçmek insana cesaret verir. Cesur ol! Cesur ol ve hikayeni baştan yaz!(syf 138)
Hata, sadece sipariş ettiğiniz şeylerle dolu bir kutu değil. Bazen içinden sürpriz çıkıyor. Hanginizin kutusunun içinde sürpriz yok ki? (syf184)