“Neden büyümek için bu kadar acele ettim ki ? Yetişeceğim ne vardı ?” Sayfa sayısı: 102 Yazar : Atilla Buğra İçimi sıcacık saran hikayesiyle gözlerim dolu dolu bitirdiğim güzel bir kitapla geldim bugün. Yazar öyle güzel şeylere değinmiş ki ama aslında hepimizin yaşamından kareler bunlar. Çoğu yaşadığımız şeyler diğer kısım ise yaşama ihtimalimiz olan şeyler. Böyle düşünüp, empati yaparak okuduğum için daha çok etkilenmiş olabilirim elbette ama yazarın dili de gayet sade ve akıcıydı. Elime almamla bitirmem aynı zaman dilimindeydi. Kitap güzel bir mahalle ortamında yaşanılan otobiyografi tarzında bir eser ama aynı zamanda bir otobüs yolculuğu sırasında başımıza gelebileceklere de değiniyor sürekli. Hayat da bir yolculuk değil mi düşününce ? Otobiyografi deyince önyargı oluşmasın, 90’ların sıcak samimi mahalle ortamında geçen bir hikaye bu. O yüzden daha çok sevdim kitabı. Umarım sevdiğimi hissettirebilmişimdir sizlere de... “Sylvia Plath; Nefret ettiğim bir şey daha varsa, o da insanların kendinizi berbat hissettiğinizi bildikleri halde neşeyle hatırınızı sorup, ‘iyiyim’ demenizi beklemeleridir.” “Unutmak, insanoğluna verilmiş en büyük nimetlerden biri. Düşünsenize; acılarımız ilk günkü gibi taze olsa neler olurdu ?”

Bir Zamanlar BenAtilla Buğra · Parana Yayınları · 2019104 okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur gazel