"Kemalizm... Yalnız yaşamak dinini aşılayan ve bütün prensipleri ekonomik temeller üzerine kuran bir dindir."
Bu "yeni dine" elbette "yeni bir kıble" gerekiyordu! Onu da Kemalettin Kamu uyduruyor:
"Ne örümcek, ne yosun / Ne mu'cize ne füsun,
Kabe Arap'ın olsun/ Bize Çankaya yeter!"
Artık sıra minare ve ezan uydurmaya gelmişti. O iş de Yaşar Nabi'ye düşüyor:
"Motorların şarkısı olsun yeni bestemiz,
Yeni din ezanları, minareler yerine,
Bulutlara püsküren bacalarda okunsun!"
Olup bitenleri anlamayanlar ise cumhuriyet tarihinin en namlı celladı olan Kara Ali'ye veriliyor:
" Menemen olayına kadar (1931) geçen 12 yıl içinde 5bin 216 kişiyi sallandırdım."
Laikliğimizin meşhur cellada çok işi düştüğü anlaşılıyor!.