Bir gece yarısı soğuk bir yerde tutulurken kapı açılıyor ve birisi size söyle söylüyor: "Ölüme mahkûm edildiniz. Yarın sabah kurşuna dizileceksiniz." Ne hissederdiniz, söyler misiniz? 4 ay önce Dostoyevski'nin Budala kitabını okumuştum. Kitabın bir kısmında karakterlerden birisi çoğu insan için bazen sıradan gibi gözükebilecek bir soru sordu. "6 ay sonra öleceğini bilsen geriye kalan ömründe ne yapardın?" 4 ay geçti dostlar, 4 ay... 4 aydır her gece bunu düşündüm. "Ömer sen ne yapardın?" O çok sevdiğin kitapların arasına mı gömülürdün. Her bir sayfayı daha hızlı çevirmeye mi çalışırdın ölümden kaçarcasına? Her bir sayfada ölüme mi yaklaştığını hissederdin yoksa? Ne yapardın Ömer, ne! Ailenle mi geçirirdin geriye kalan vaktini? Hep beraber saatlerce sohbet mi ederdiniz yahut film mi izlerdiniz? Ya da tek başına bir kenara geçip bütün sanat filmlerini mi izlemeye çalışırdın? Veyahut dünyayı mı gezmeye çalışırdın? Vakitsiz ayrılıkların, söylenememiş son sözlerin, boğazda düğümlenen "seni seviyorum." ların peşinden mi koşardın? Ölecek olsan, ne yapardın Ömer? 4 aydır kendime gelemiyordum. Bu öyle bir soruydu ki beni içten içe kemiriyordu. Bu öyle bir soruydu ki sanki hayatımda en önemli olan şeyi belirliyordu. Ama aslında belirlemiyordu da. Ortada kalakalmıştım. Sonra, ansızın Sartre çıktı karşıma. Okudum okudum okudum. Belki de tesadüf ya hani, geriye kalan 2 aylık ömrümde cevabı onda buldum. Ne yapacağımı, ne yapmam gerektiğini Duvar'da buldum. Beni aylarca yatağa gömen, kaybolmama neden olan, düşünceler denizinde boğulup gitmeme neden olan o lanet Dostoyevski'den beni Sartre kurtardı. Sartre! Anlamsızlık, anlamsızlık ve yine anlamsızlık. Yarın sabah kurşuna dizilecek olan Pablo Ibbieta'nın 12 saatlik tüyler ürpertici hikayesi. Anlamsızlık, anlamsızlık ve yine anlamsızlık. Camus'nün bir otomobilin içinde ölü bedeninin sergilenirken ceketinin cebinden çıkan tren bileti gibi "absurde". Saçma, saçma, saçma! Her bir sayfasında titrediğim, ölümü ve hayatı hissettiğim, Camus'nün ölümüyle, saçmasıyla karşılaştığım, Anlamsızlık, anlamsızlık ve yine anlamsızlık olan, Hayat, Varoluş, ve "... derin ve donuk, bitmez tükenmez sözcükler." Sartre'ı size anlatamam. Duvar'ı da... Kitabı okurken nasıl parçalandığımı da anlatamam. Benden bunları beklemeyin. Size ne tür bir etki bırakacağını da bilemem. Bildiğim tek bir şey varsa o da bu kitabın cevap olduğudur. Okumak isteyen herkese keyifli okumalar dilerim.

DuvarJean-Paul Sartre · Can Yayınları · 20183,495 okunma

··

2.385 görüntüleme

Ömer Gezen

@metisokur ·

10 Şubat 2020 21:27

Kitaptan puan kırdığım kriterler: Yok :D

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.