Yaşam sona ererken ekranda aniden görülen kısacık bir film şeridi gibiydi, yaşamın tüm önyargıları ve tutkuları boşlukta bir an için yoğunlaşır ve aydınlanır, siz daha "Buradaki gün iyiydi, şuradakiyse kötü, şu yüz ne kötüydü, buysa ne iyi," diyemeden film yanıp kül olur, ekransa kararırdı.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.