Olgunlaşmamış Ebeveynlerin Yetişkin ÇocuklarıKitabı Çok beğendim.
Aslında ilk zaman biraz önyargılı yaklaşmıştım kitabın üstündeki açıklamadan dolayı (Mesafeli, Reddeden, Bencil Ebeveynlerin Negatif Etkilerinden Kurtulmanın Yolları ) çünkü böyle bi ebeveynim olduğunu düşünmüyordum. Ama kitabın içeriği sadece ebeveyn-çocuk ilişkisi değil de çok kapsamlı ilişkileri konu alıyormuş o yüzden aslında kitabın üzerine o açıklama yerine ilk sayfalardaki şu cümleyi yazsalarmış daha dikkat çekici ve içeriğe uygun olurmuş : *İnsanlar daha derin ilişkiler kurmak ve duygusal anlamda olgunlaşmak için bu kitaba başvurabilir*
Aslında onarım kitabı okumak bi nevi cesaret istiyor insanın kabuk bağlayan yaralarını, saklayıp gizlediklerini gün yüzüne çıkarıyor. Okurken acı veriyor ama aynı zamanda da iyileştiriyor tabii acıdan kaçmayıp istikrarla kitabı bitirirsek.
Bu kitabı okurken de böyle hissettim özellikle egzersizleri yaparken.
Bu tarz kitapları okurken çok yönlü düşünüyorum özne hem ben, hem anneliğim, hem çocuğum, hem çocukluğum, hem ailem hem eşim oluyor . Yani ben böyle biri miyim, böyle bi anne miyim, böyle mi bi annem vardı, eşim böyle mi, böyle bi çocukluk mu geçirdi diye. Böyle düşününce kafamda eksik olan bi çok parça yerine oturuyor ben ve çevremle alakalı . O yüzden bu tarz kitapları okumayı çok önemsiyorum .
Kendini tanıma, farkına varma, etrafını tanıma adına bana çok artısı oldu kitabın.
Bölümlerin sonunda özetin olması çok güzel dağılan konunun tamamen kafamızda bütünleşmesini sağlıyor.
Karakter Analizlerinde resmen nokta atışı yapıyor kitap, okurken çevremdeki insanlarla aynı davranışlar olduğunu gördüm her seferinde "aa evet gerçekten de öyle dedim" ve şükrettim halime bi dışsallaştırıcı olmadığım için çok zor bir karakter yakın çevremden de iyi tanıyorum çünkü .
*Uyanmak için yıkılmak* bölümünü çok beğendim.
Çevremizdekilerin Duygusal olgunlaşmama durumundan kurtulmak için verdiği 3 öneriyi uygulayacağım inşallah.
Şu araştırmanın bulgusu aslında çok önemli ve göz önünde bulundurulup dikkat edilmesi gerek :
" *insanların yaşadıklarının, yaşadıkları şeyi sürdürüp sürdürmediklerinden daha az önemli olduğunu öne sürmektedir* "
Şu Sözü de benim hayat mottom olmuştu son zamanlarda :
*BAŞKALARI DEĞİŞMEYECEK AMA BEN DEĞİŞEBİLİRİM*
Ve son olarak şu cümlesi konuyu özetliyor :
" *sağlıksız rol ve ilişkilerden gerçek özgürlüğe geçiş, başkalarıyla olan etkileşim ve yüzleşmelerimizle başlamaz aksine her birimizin kendi içinde başlar* "
Hasılı kitap harika mutlaka okuyun
