Samet Ö.
@Viceverse
Bu profil; cehaletin değil enformasyonun mutluluk olduğunu savunan, iç dünyasında yaşayan birinin, mezar taşıyla övünmesidir.
Dr.
Bursa
25 Ocak
1346 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gerek işim, gerekse hayatım hep hastalarla ilgili. Hastalar ve hastalıkları beni aksi halde hiç üzerinde durmayacağım düşüncelere yönlendirmişlerdir. Bu konuda, Nietzsche ile hemfikirim ve aynen onun sorduğu şu soruyu ben de soruyorum: Acaba hastalıklar olmadan yaşayabilir miyiz? Bu sorunun çağrıştırdığı diğer soruları yaşamın vazgeçilmez esasları olarak görüyorum. Hastalarım beni sürekli olarak sormaya yönlendiriyor ve aynı şekilde sorularım da beni hastalarıma...
Samet Ö. tekrar paylaştı.
Devleti yönetenlerin, başta Anayasa olmak üzere, hukuk kurallarıını gelişigüzel çiğnemekten artık hiç çekinmedikleri, hiçbir yolsuzluğun hesabının inandırıcı biçimde sorulamadığı, basının marketlerden farksız hale geldiği, kaçakçılıktan hüküm giyenlere özel af yasaları hazırlanırken düşünce suçları için kimsenin kılının kıpırdamadığı, genel bir köşeyi dönme anlayışı çerçevesinde üniversitelerin özgür tartışma ortamları olmaktan çıkartılıp, emin adımlarla birer meslek okulu olma yolunda ilerletildiği bir ülkenin yetişkinlerinin kendi gençleri karşısında duyabilecekleri, duymaları gereken tek duygu, utançtır!
Okur Takip Önerileri
Varoluşmak
Doğaüstü işlev gelişigüzel, amaçsız hedefsiz hareket etmez, esas insanın ortaya çıkarılmasına yöneliktir.
Sayfa 183 - Payel
Samet Ö. tekrar paylaştı.
Neden bazı hastalar semptomlarından kurtulmaya -deyim yerindeyse- tahammül edememektedirler?
Sayfa 216 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Samet Ö. tekrar paylaştı.
Kişi kendisini yaralanmaya maruz bırakmadan başkasını göremez. Görmek incinebilir olmayı gerektirir. Diğer türlü, hep aynı şeyler tekrar eder. Duygululuk incilebilirliktir. Yaralanmaya görmenin hakikat anı denilebilinir. Yaralanma olmadan hakikat (Wahrheit) yoktur; doğruyu almak, yani algılama(Wahr-nehmen) da yoktur.
Sayfa 36 - İnsan Yayınları
Samet Ö. tekrar paylaştı.
Günümüzün baskın öznellik biçimi, derin bir kayıtsızlık eşliğinde ne sevebilen ne de nefret edebilen, tümüyle terk edilmiş ve duygusal bağlarından kopmuş hisseden -neredeyse hiçbir şey hissetmeyen- ruhlarla karakterize değil midir?
Sayfa 229 - İletişim YayınlarıKitabı okudu